Eu nu sunt pasare, sa stii!
Si nu-mi schimb locul, cand se lasa
peste pamant si peste casa
brumele toamnei, argintii.
Aici mi-e casa. Si-i aleasa.
Si draga-mi-i. Si scumpa-mi-i.
Nu ca-i bogata si frumoasa,
dar ca-i aproape inimii.
Fie inghet, fie furtuna,
nu mi-e nici frig, nu mi-e nici teama
cu frate, sora impreuna,
alature de tata, mama:
suntem un crez, suntem o soarta!
Si creste nuc batran in poarta
|