Inima inalt-a unei tari e clopotul ce cateodata l-auzi din turn, sau alta data inima adanc-a unei mari.
La San-Marc, Belem sau Notre-Dame
un clopot insa niciodata
ca inima in piept de fata
nu rasun-asa frumos prin an.
Inima inalta sa-ti ascult,
cu freamatul ce nu se curma,
tu ingaduie-mi, de-a stanga ta,
dupa golul ce m-a-nvins prea mult
si un desert durat in urma,
sa mai cred o data in ceva.
|